Actueel

2019-01-29 Herman Groeneveld schreef in Hengelo's Weekblad:

Op het moment dat deze krant bij u op de deurmat valt, is het in Hengelo de Week van de omgevingswet. Grote kans dat u er nog nooit van gehoord hebt.  Het is ook voor raadsleden en fractiemedewerkers vrij nieuw. Zij konden zich daarom aanmelden voor workshops over deze nieuwe wet voor de gebouwde omgeving.

De wet gaat in op 1 januari 2021. In deze Omgevingswet worden een heleboel aparte spelregels bij elkaar geveegd in één wet, onder andere op het gebied van bouwen, en milieu maar bijvoorbeeld ook op het vlak van gezondheid.

Maar nog veel belangrijker is, dat het de bedoeling is dat er een nieuwe manier van werken ontstaat. De gemeente krijgt de ruimte om minder plannen vast te gaan leggen in regels. Deze regels kunnen per wijk of buurt ook nog eens verschillen want plannen worden veel meer door inwoners zelf gemaakt. De  gemeente biedt slechts ondersteuning. Loslaten is dus het toverwoord.

2021 klinkt nog ver weg. Toch zijn er wat ons betreft al volop kansen om niet tot dan te wachten. Neem het Spoorfietsen in Twekkelo, iets waar we als ChristenUnie Hengelo erg enthousiast over zijn. Klein begonnen groeit dit, door particulieren opgezet initiatief intussen stukje bij beetje verder. Het Spoorfietsen omvat veel meer dan slechts het fietsen op de oude Akzo-lijn. Hier wordt kleinschalige recreatie  verbonden met het behoud en herstel van cultureel erfgoed en ecologisch beheer van het spoortracé. Om maar een paar zaken te noemen. Daarom hebben wij als ChristenUnie Hengelo samen met een vijftal fracties afgelopen november een motie ingediend om het Spoorfietsen alvast een stevige duw in de rug te geven.

 Maar wat heeft dit nu met de omgevingsvisie te maken?  Op dit moment wordt een nieuwe visie voor het buitengebied van Hengelo gemaakt, dus ook voor Twekkelo. Als we het college mogen geloven een visie in de gedachte van deze nieuwe wet. Niet de gemeente aan het stuur maar veel meer de inwoners, ondernemers en andere betrokkenen. Met de motie hebben we als raad een helder signaal afgegeven dat het spoorfietsen wat ons betreft een plek krijgt in de nieuwe visie.

Tegelijkertijd zijn we erg benieuwd hoe dit uit gaat pakken. Hoe wordt vanuit de omgeving tegen het spoorfietsen aangekeken? En meer algemeen zit de gemiddelde Hengeloër er überhaupt op te wachten om uitgebreid betrokken te worden bij plannen die veel verdergaan dan zijn eigen achtertuin? Ruimte geven en loslaten is mooi. Maar waar ligt de grens? En wie bepaalt uiteindelijk waar deze ligt? Hoe pakken we als lid van de gemeenteraad hierin een goede rol. Het worden boeiende tijden.

Maar voor nu, nog maar even loslaten.

26-02-2019 Susanne van den Beukel schrijft in Hengelo's Weekblad over de voordelen van samenwerken over de grens:

“Waarom woont u eigenlijk in Hengelo?” Mijn keuze is met name bepaald door de centrale en strategische ligging van Hengelo op de economische as tussen Duitsland en de Randstad. Hengelo: Niet (af)gelegen in het oosten van Nederland, maar midden in Europa. De directe aansluiting aan de snelwegen A1 en A35, het Twentekanaal en uiteraard de rechtstreekse internationale treinverbinding Amsterdam- Berlijn versterken de bereikbaarheid en het vestigingsklimaat van onze stad. Vanuit Duitsland behoort Hengelo tot de eerste Nederlandse industriesteden met veel affiniteit voor internationale samenwerking in het algemeen, en Duits-Nederlandse samenwerking in het bijzonder. Politiek gezien ligt hier een deel van mijn persoonlijke uitdaging. Want sinds 18 jaar is mijn leven doorweeft met `Duits-Nederlands` zijn. Vanuit deze betrokkenheid zet ik me in voor de belangen van Hengelo in de Euregio-raad.

De Euregio is een organisatie met de focus op het verbinden en versterken van de Duits-Nederlandse grensregio. Misschien vraagt u zich af, wat wij als Hengeloërs er concreet aan hebben? Een voorbeeld is het project Waterrobuuste Steden. Dit is mogelijk dankzij het subsidieprogramma Interreg: Binnen dit project zal de Elsbeek in het centrum van Hengelo weer bovengronds worden gehaald. Dit als maatregel tegen wateroverlast en ter verbetering van de waterkwaliteit. Bij regen is er op die plek nu immers veel wateroverlast. Door de Elsbeek weer de ruimte te geven verwachten we onze stad bestand te maken tegen toekomstige grotere hoeveelheden neerslag. Tevens zet zich de Euregio al tientallen jaren in voor de arbeidsmobiliteit door advisering van burgers en het wegnemen van drempels. Stel dat u bijvoorbeeld grenspendelaar bent, dan zou een bezoek bij het GrensInfoPunt waardevol kunnen zijn. Want in samenwerking met de belastingdiensten en de pensioenfondsen worden speciale spreekuren over belasting en pensioenopbouw georganiseerd. Tevens zet zich GrensWerk in voor de Duits-Nederlandse arbeidsbemiddeling.

Kortom, als lokaal raadslid wil ik een bruggenbouwer en verbinder zijn om de barrièrewerking van de grens op economisch, cultureel of milieugebied te verminderen. Dit, om stap voor stap gezamenlijk aan oplossingen te werken in het belang van Hengelo.

9-01-2019 Susanne van den Beukel schrijft in het Hengelo's weekblad:

Het nieuwe jaar is net begonnen. Hoe was uw start? In de kerstvakantie las ik een interview met vicepremier De Jonge: “Je bent niet alleen voor je eigen cluppie op aarde”. Vooral zijn opmerking dat sommige ouderen “dagenlang hun eigen stem niet hoorden” raakte me diep en vat een van dé thema’s van ChristenUnie Hengelo samen, namelijk: Eenzaamheid tegengaan.

Tijdens bezoek van familie krijg ik te horen dat ‘alleen-zijn’ pijn doet. Het is ook voor mij meer dan een politiek thema. Vanuit deze betrokkenheid heeft ChristenUnie Hengelo tijdens de jaarlijkse behandeling van de begroting afgelopen november, het initiatief genomen voor de motie ‘eenzaamheid’. Wij zijn dankbaar dat deze motie veel steun van de Hengelose raad heeft gekregen Middels de motie dragen de raadspartijen het college op om een startconferentie over eenzaamheid hier in Hengelo te organiseren met als doel het verkennen en bundelen van de bestaande samenwerkingen. De gemeente zal haar regierol pakken en een gezamenlijke visie en een uitvoeringsplan ontwikkelen én hierbij naast ouderen ook eenzame jongeren als doelgroep meenemen.

Maar dat is pas het begin. Veel mensen van 18 en ouder voelen zich eenzaam en de cijfers stijgen naarmate mensen ouder worden. Achter het kille percentage van 47% eenzame 65+ers in onze stad, staan individuele personen die zeer eenzaam zijn. De aanpak van eenzaamheid is niet eenvoudig. Het leggen van verbindingen tussen mensen vergt veel aandacht door bijvoorbeeld plaatselijke samenwerking van vrijwilligers en professionals. Gelukkig zijn er voorbeelden die laten zien, dat het in kleine stappen lukt om mensen uit hun isolement te halen. Zoals die aardige mevrouw, die ik ontmoette tijdens het wekelijkse koffiedrinken van de Ouderen Sociëteit Hasseler Es. Ze genoot van dit uitje en de ontmoeting met mensen uit de buurt. Voor de enthousiaste vrijwilligers is zij zichtbaar en als zij er een keer niet is, wordt dit opgemerkt. Of het maatjesproject van Humanitas, waar betrokken vrijwilligers mensen opzoeken, samen iets ondernemen en helpen tot het moment dat er weer voldoende zelfbewustzijn is om op eigen kracht aan de maatschappij deel te nemen.

Eenzaamheid is een onderwerp dat vraagt om actie. Vanuit de politiek kunnen we dé eenzaamheid niet oplossen. Wel kunnen we er bij helpen, onder andere door initiatieven tegen eenzaamheid te ondersteunen. En, u en ik, samen de handen uit de mouwen te steken om voor een ander van betekenis te zijn.