Op weg naar de begroting – de kadernota
Het politieke seizoen is afgesloten met een bijzonder lange raadsvergadering, verspreid over drie avonden. Een agendapunt was de bespreking van de Kadernota 2021-2024 waarin de kaders voor het nieuwe beleid voor de komende 4 jaar zijn vastgesteld.
“Als je een vriendin bij verdriet geen arm om haar schouder kunt leggen om haar te troosten of als je de mensen die je dierbaar zijn lange tijd niet kunt opzoeken. Dan ontbreekt er een belangrijk stuk tussenmenselijkheid. Dan wrijft de nieuwe realiteit. Het voelt niet echt en doet soms zelfs pijn.” Zo begon Susanne van den Beukel haar bijdrage tijdens de algemene beschouwingen.
“Voorzitter, dit zijn nog de minst erge voorbeelden maar wel de realiteit waarin wij ook na de versoepeling van de Corona-maatregelen leven. De wereld is abrupt tot stilstand gekomen. Dat dit überhaupt mogelijk zal zijn is een bijzondere ervaring. Want prachtige initiatieven en solidariteit zonder eigenbelang bloeiden op. We zijn ons ervan bewust dat als we in tijden waar we fysiek zo veel mogelijk afstand van elkaar moeten houden eenzaamheid extra urgent is. We kijken weer naar elkaar om, voelen ons verbonden met elkaar en willen dat uiten. Het bewonderingswaardige overheerste boven het verdriet. Moet ons dat niet vertrouwen geven? Voorzitter, is dit niet dé kans om anders te gaan kijken en patronen te doorbreken. Initiatieven waar we zo veel lof voor hadden. Waar zijn die in de kadernota terug te vinden? Laat ons de inzichten uit de crisis niet zo snel vergeten en de verandering omarmen en er iets mee doen. Misschien is dat wel de grootste les van deze tijd. Wat vinden we écht belangrijk? Als de economie altijd voor een dubbeltje op de eerste rij wil zitten blijft de tweedeling groeien, wordt de kloof alleen maar groter. Ieder die kwetsbaar was, zal nog verder wegzakken en er komen nieuwe kwetsbaren bij. De nieuwe onzekerheid vraagt niet om bestuurlijke angst maar om leiderschap. […]
Als ChristenUnie roepen we het college daarom op om de groeiende kloof in onze stad tegen te houden. Ons weerstandsvermogen is ruim voldoende waardoor het toch mogelijk moet zijn om tenminste een deel van de woonlasten te verlichten. Nu worden deze volledig afgewenteld op onze inwoners die veel al zwaar worden getroffen door het Corona-virus.
Een ander soort kloof tekent zich steeds vaker af in onze bodem – kloven door een gebrek aan neerslag en droogte. Ieder jaar lijkt het extremer te worden. Volgens de klimaatatlas Twente zal het aantal droge zomers naar verwachting tot 2050 zelfs verder toe nemen. Droogte heeft het afgelopen jaar in Hengelo tot aanzienlijke schade aan het openbare groen geleid. We roepen het college op om de rentmeestertaak serieus te nemen. Daarom komen wij samen met de fracties van GroenLinks en BurgerBelangen met een motie omtrent droogteschade.
Voorzitter ik kom tot mijn laatste kloof, namelijk tegenstrijdigheid. Het college kiest stellig voor terughoudendheid met de indringende boodschap naar de raad geen ruimte voor nieuw beleid te maken. Maar tegelijkertijd met de kadernota vraagt u de raad om structureel budget vrij te maken voor Poppodium Metropool. Voorzitter de noodzaak stellen we niet ter discussie. Ook niet het feit dat Metropool een zeer waardevol uithangbord van onze stad is. We voelen ons met deze keuze echter zeer oncomfortabel. Daarom kiezen wij vanavond voor evenredigheid. We laten Metropool niet omvallen en zullen dit verzoek steunen. Maar als ChristenUnie staan wij voor geloof-waardigheid, streven naar een rechtvaardige samenleving en begrip voor kwetsbaren en dienen daarom de motie van het CDA voor het Investeren in Duurzame Wederopbloei met volle overtuiging mede in.
Voorzitter, als ChristenUnie wensen we het college veel wijsheid toe. Gods zegen bij dit belangrijke werk.”
